رسولاف تا کنون دوبار جایزهٔ نوعی نگاه جشنوارهٔ کن فرانسه را برده، و اگرچه بُردن خرس طلایی برلین جایگاه او را در مقام یک فیلمساز مطرح ایرانی تثبیت میکند اما در نظر مقامات این کشور، که لحن بیپروا و طعم تند و تیز سینمای اجتماعی او به مذاقشان خوش نمیآید، تنها عرصه را بر این فیلسماز مستعد تنگتر کرده است.
این در حالی است که مسئولان قوه قضایی به ۵۴ هزار زندانی مرخصی دادهاند تا از شیوع بیشتر ویروس تازهٔ کرونا در زندانها جلوگیری کنند.
در خصوص آخرین وضعیت پرونده آقای رسولاف با ناصر زرافشان که وکالت وی را بر عهده گرفته است گفتگویی انجام داده ایم.
مللنیوز: از چه زمانی وکالت آقای رسولاف را بر عهده گرفتید و کمی راجع به محکومیتهای ایشان در ایران و دلایل آن توضیح دهید؟
مللنیوز: ناصر زرافشان: «در مورد حکم «اجماع و تبانی علیه امنیت کشور» استدلال ما برای دفاع از آقای رسول اف این بود که اجتماع و تبانی در عامیانهترین تعریف آن مستلزم حضور چند نفر است و تبانی تنها به طور تلویحی معنای توطئه کردن میدهد. به عبارت دیگر اجتماع و تبانی یعنی جمع شدن تعدادی بیش از یک نفر که به طور پنهان برای اقدامی دسیسه کنند. در حالی که ساختن فیملی که سازنده آن اصرار بر اکران و پخش آن دارد نه مصداق تبانی است و نه مصداق اجماع که البته دادگاه بدوی از این ماده گذشت و آقای رسولاف را برای ماده ۵۰۰ یعنی تبلیغ علیه نظام محکوم کرد.
دفاعیه ما در دادگاه بدوی برای حکم صادر شده «تبلیغ علیه نظام» این بود که نقد عملکردهای یک سیستم تبلیغ علیه خود سیستم نیست. عملکرد سیستم را میتوان نقد کرد و اسم این کار تبلیغ علیه این نظام نیست. چرا که تبلیغ علیه نظام یعنی علیه موجودیت و ارکان آن صحبت کردن. برای مثال مخالفت کردن یا زیر سوال بردن اسلامیت یا جمهوریت جمهوری اسلامی یا دیگر ارکان تعریف شده در قانون اساسی تبلیغ علیه خود نظام محسوب میشود. این در حالی است که در محتوا و مضمون فیلمهای خود آقای رسولاف، خصوصا در فیلم «لِرد» که در پرنده قضایی روی آن تکیه شده بود، حتی نقد عملکردهای سیستم هم آشکارا نیست و بنابراین این پرنده تبلیغ علیه نظام نیست.»
مللنیوز: به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتید که موکلتان با پیامکی از سوی دستگاه قضایی احضار شده. احضار با پیامک تا چه حد در ایران رایج از طرف دستگاه قضایی است؟
ناصر زرافشان: «بله مرسوم است. مدتی است که مکانیسم ابلاغ در ایران اینترنتی و پیامکی شده است. در ۶ اسفند ماه در پیامکی که به آقای رسولاف ارسال شده است به او اخطار شده بود که خودش را ظرف مدت پنج روز به اجرای احکام معرفی کند که اتفاقا آقای رسولاف در ابتدا متوجه این پیامک نشده است. اخطاری که برای آقای رسولاف از طرف دستگاه قضایی آمده است برای من بسیار عجیب بود. به این دلیل که معمولا پس از وصول پرنده به اجرای احکام است که به محکومالعلیه ابلاغ میشود که برای تعمل کیفر خودش را به اجرای احکام معرفی کند. این در حالی است که ابلاغ این پیام زودتر از وصول پرنده به اجرای احکام، برای آقای رسولاف ارسال شده است. در صورت معرفی نکردن خود، حکم جلب برای آقای رسولاف صادر خواهد شد. این در حالی است که پرنده او طی اخطاری و تنها در تاریخ ۱۲ اسفند ماه به شعبه اجرای کیفری رسانه واصل شده است. به عبارت سادهتر دادگاه قضایی وارونه عمل کرده است که برای من بسیار جای سوال دارد.»